Moeder worden
Ik geniet nog steeds van het moederschap! En dat terwijl onze zonen inmiddels 19 en 16 zijn! Toen de eerste werd geboren was ik 40, bij onze tweede was ik 43. De zwangerschappen waren voor mij één grote eufore ontspanning. Na het officiële zwangerschapsverlof van drie maanden moest ik voor mijn gevoel veel te snel weer aan het werk. Door onze zonen lang borstvoeding te geven en hen niet te jong naar de crèche te brengen, maar thuis te laten met een vervangmoeder (een vriendin en een oma), wilde ik hen beschermen tegen onnodige onrust en te veel wisselende gezichten op de crèche. Dat gaf rust voor de jongens, maar voor mij was het anders. Te snel weer aan het werk veroorzaakte bij mij stress. Rennen en vliegen tussen alle activiteiten door om borstvoeding te geven. Daarin heb ik vooral mezelf tekort gedaan, mezelf teveel moedergeluk ontzegd. Achteraf denk ik: had ik het maar anders gedaan en langer thuis gebleven… Bij veel jonge moeders signaleer ik dezelfde problematiek, waardoor het eerste jaar stressvol is en ze te weinig genieten. Ik raad moeders daarom aan – als het enigzins kán tenminste – de eerste zes maanden zoveel mogelijk bij hun kind in de buurt te blijven. Neem extra ouderschapsverlof, extra vakantiedagen of als je het je kunt veroorloven nog 3 maanden extra onbetaald verlof. Het is fijn voor het in standhouden van de borstvoeding en het versterken van de hechte band. Is dit niet mogelijk omdat je toch weer aan het werk moet of wilt, no sweat! Maar creëer in die eerste kwetsbare maanden voor je baby in elk geval rust en veiligheid. Bijvoorbeeld: neem een gezellige oppasmoeder aan huis of doe aan ruilmoederschap met een vriendin die net ook een kleintje heeft. De stress op drukke crèches met veel wisselend personeel is voor hele kleine baby’s vaak te heftig. Je hebt dan de hele zwangerschap je best gedaan om zelf te ontstressen, je kind met bloed, zweet en tranen veilig op de wereld gezet en dan breng je je kleine diamant na drie maanden naar een omgeving die voor hem nog onbegrijpelijk is, met meestal weinig continuïteit! Soms is het niet anders, maar kies dan een crèche die wel continuïteit en rust te bieden heeft.
Veel vrouwen voelen zich zó verantwoordelijk voor hun werk, waardoor ze niet meer op hun eigen intuïtie durven te vertrouwen. Ze ‘vergeten’ dan min of meer hoe ze hun baby moeten beschermen. Daarom hebben jonge moeders last van schuldgevoelens. Hoe je het ook regelt, zorg in het eerste jaar na de bevalling voor een emotioneel rustige situatie voor je baby. Emotionele veiligheid is ná voeding de grootste behoefte van een baby! Het schept voor het kind de beste kansen op een goede hersenontwikkeling en veilige hechting en dat is belangrijk voor een stevig fundament. Uiteindelijk leidt dit tot meer vertrouwen en kansen voor de rest van zijn leven! Voor jezelf is het een investering in je eigen carriëre. Niets fijner en rustiger dan kinderen die op latere leeftijd goed in hun vel zitten. Dat scheelt jou bakken met tijd, zorgen en energie, die je op latere leeftijd aan jezelf kunt besteden, in je carriëre kunt steken.
