WAAROM VERLOSKUNDIGEN ACTIE GAAN VOEREN.
( goede uitleg voor leken)

Door Beatrijs Smulders
Ben je het hiermee eens? Graag delen!

Ik was juist zo lekker rustig op mijn zolderkamer aan mijn nieuwe boek aan het schrijven, moet ik er verdorie toch weer op uit om mee actie te gaan voeren. Ik maak me ernstige zorgen over hoe vrouwen in de toekomst zullen bevallen. Ik kan nu echt niet langer werkeloos toe blijven zien hoe gynaecologen 40 jaar na de tweede feministische golf alsnog een hele beroepsgroep sterke vrouwen willen marginaliseren en daarmee alle aanstaande moeders in hun vrijheid tijdens de zwangerschap en bevalling willen beperken in hun vrije wil en keus. Over my dead body! Wat is er aan de hand? Het is weer hommeles tussen gynaecoxalogen en verloskundigen. Waar gaat het over? Natuurlijk gaat het over geld en winst, maar indirect gaat het over het behoud van de autonomie van vrouwen. We hebben het over de ellendige gevolgen van marktwerking binnen de verloskundige zorg. Bevallingen zijn inmiddels ‘producten’ die op de verloskunde-markt winst moeten opleveren. Gynaecologen en ziekenhuizen willen daarom zo snel mogelijk álle bevallingen binnen de muren van het ziekenhuis onder eindverantwoordelijkheid van de gynaecoloog laten plaatsvinden. Dat levert veel extra winst op, zowel voor de gynaecoloog als voor het ziekenhuis. De ziekenhuisdirecties zitten daarom de gynaecologen behoorlijk achter de broek. Er is werk aan de winkel, want voor het zover is, zijn er voor de heren nog wel wat problemen te overwinnen. Zo is er een tekort aan gynaecologen. Daarom willen zij dat er zo veel mogelijk zelfstandig werkende verloskundigen in het ziekenhuis hún werk komen opknappen. Voor een te mager salaris mag de verloskundige dan de assistent van de gynaecoloog zijn. De verloskundige in de eerste lijn wordt als goedkopere concurrent hiermee ‘kaltgestelt’ Hoe krijgen de gynaecologen en de ziekenhuisdirecties dit snel voor elkaar? Allereerst moeten de verloskundigen uit hun praktijken naar het ziekenhuis worden gelokt. Hoe doe je dat? Welnu, eerst nagel je het werk van de verloskundige met een eigen praktijk in de media met veel wapengekletter aan de schandpaal. Wat de verloskundige volgens de gynaecologen buiten het ziekenhuis zogenaamd niet goed kan, kan ze vreemd genoeg in het ziekenhuis plotseling in haar eentje wel heel goed voor hém opknappen. Op schandelijke wijze werd twee jaar geleden in de media het werk van verloskundigen systematisch afgeslacht. Een in de haast gemaakt overheidsrapport ‘Een goed begin’ gaf, voorbarig, gebrek aan onderlinge samenwerking de schuld van de babysterfte. Dat kwam de gynaecologen maar al te goed uit. Nederlandse vrouwen werden vervolgens massaal door aanhoudende angstverhalen bang gemaakt met onzorgvuldig geïnterpreteerde cijfers. Verloskundigen, onzeker geworden, verwezen vervolgens vaker naar het ziekenhuis en gaven braaf gehoor aan de uitnodiging van gynaecologen om intensiever samen te gaan werken, en wel volgens de protocollen van het ziekenhuis. Gynaecologen noemden dat slim en misleidend ‘shared care.’ Terwijl gedeelde zorg juist totaal ongewenst is. De zorg van de verloskundige moet juist een verschil zijn van dag en nacht met die van de gynaecoloog. Dan pas krijgen de vrouwen het beste uit twee keukens. De hele operatie om de verloskundigen voorgoed in te lijven leek aanvankelijk te lukken. Tot nu! Wat is er gebeurd? De gynaecologen zijn eindelijk met hun snode plannen uit de kast gekomen. Het blijkt inderdaad een geregisseerde ondermijning van de eerste lijns beroepsgroep van verloskundigen te zijn. De gynaecologen pleiten er openlijk bij de minister en de zorgverzekeraars voor dat zij in de nabije toekomst de baas worden over de pot met geld die in 2016 voor elke bevallende vrouw beschikbaar komt. Ze lobbyen openlijk om samen met de ziekenhuisdirecties de zeggenschap te krijgen over deze geldstroom. Overleg met de verloskundige organisatie wordt geboycot.
Als de heren van de NVOG (Nederlandse Organisatie voor Gynaecologen) hun zin zouden krijgen, dreigen verloskundigen en gynaecologen inderdaad één pot nat te worden. Is dat dan zo erg, zult u denken? Die twee moeten toch zo goed mogelijk samenwerken? Ja, dat moet ook. Maar samen éen pot nat, dat is voor vrouwen die moeten bevallen ongewenst en erg. Het moet samen, maar ieder op eigen benen. Dan pas krijg je een veiliger zorg met betere resultaten. De gynaecoloog, met zijn op risico georiëteerde benadering moet zich in de toekomst beperken tot de kleine, hoog risico groep. Daar is hij toe opgeleid. Als verloskundigen niet meer medisch onafhankelijk kunnen selecteren tussen normaal en abnormaal, tussen pluis en niet pluis, kunnen zij de zwangere vrouwen in de toekomst niet langer meer beschermen tegen Amerikaanse toestanden met oncontroleerbare, onnodige, dure en beschadigende ingrepen. De zorg wordt hierdoor dan alsmaar onveiliger en duurder. Onder het mom van zogenaamde veiligheid is er een nieuw verdienmodel voor het ziekenhuis gecreëerd. Net zoals in landen als Brazilië, Italië en Engeland  bevallen er dan binnenkort 30 tot 35 % van alle vrouwen met een keizersnede. (duur!) Als de gynaecologen en de ziekenhuisdirecties het gelijk aan hun kant krijgen of liever gezegd hun zin krijgen, hebben we in Nederland in de ziekenhuizen binnen de kortste keren hele ongezellige en onveilig technische toestanden. Vrouwen hebben dan niets tot nauwelijks meer in te brengen hoe en waar ze willen bevallen. Ook zal het afgelopen zijn met de vrije keus om thuis te bevallen. Voor de zwangere vrouwen zou dit een ramp zijn. Waarom? Het is zo moeilijk om dit uit te leggen, hoe erg het is. Je merkt het helaas pas als je gaat bevallen. Bevallen is een life-event. Als vrouw verlies je op een ongelofelijk belangrijk en totaal afhankelijk moment van je leven je soevereiniteit en autonomie. Dat ontkracht in plaats van dat het sterker maakt. Het werkt op een ondoorzichtig en subtiel niveau voor vrouwen onderdrukkend. In veel gevallen heeft het een traumatiserend effect. Dat heeft een leven lang invloed. Als vrouw en verloskundige draait mijn maag hiervan om.

Dit mag de (geëmancipeerde) vrouwen van Nederland niet overkomen.

Dit mag niet gebeuren!

Hier moet een dikke stok voor gestoken worden. Verloskundigen zijn wakker geworden en doen hier eenvoudigweg niet aan mee. Het gaat niet door! Buiten de waard gerekend!

Dus daarom ben ik vandaag van mijn schrijfzolder afgekomen en wordt het weer ouderwets actievoeren! Op 11 april is het aktie-dag!

Wil je reageren? Wil je meedoen? autonomeverloskundige@g.mail.com

Zie hierboven ook de brandbrief voor verloskundigen van de werkgroep ‘Samen, op eigen benen’!   Ook deze delen graag.